مدلسازی فرد محور (Agent-based model) روشی است که طی سال‌های گذشته در حوزه های مختلف علمی مورد توجه قرار گرفته‌است.
در اين نوع مدلسازي هر يك از عوامل دنياي واقعي به صورت موجوديت هاي تصميم گير و كاملاً خودكار به نام عامل (Agent) مدل مي گردند. هر يك از اين عامل ها از بخش هاي متنوعي براي درك محيط، تحليل آن و در نهايت اقدام برخوردار هستند. در حقيقت در مدلسازي فرد محور تلاش مي شود فرآيند تصميم گيري در دنياي واقعي توسط عامل هاي مشابه شبيه سازي گردد.
در سیستم های پیچیده ی اقتصادی و اجتماعی افراد بر اساس ويژگي هاي مختلفي تصميم گيري مي كنند. در اين سيستم ها به راحتي مي توان از مدلسازي فرد محور استفاده كرد و از داده هاي موجود نيز براي ورودي هاي مدل استفاده نمود. همچنين مدل سازي فرد محور در سيستم هاي همه گيري نيز كاربرد وسيعي دارد. مثلاً سيستم هاي انتشار بيماري، انتشار شايعه نمونه هايي از سيستم هاي همه گيري هستند كه مدلسازي فرد محور به راحتي آنها را مدل مي كند. همچنين در فرآيند بازاريابي، تحليل رقبا، پيش بيني سهم بازار نيز اين متدلوژي كاربرد فراواني دارد.
در این جلسه به توضیح این مدل ها پرداخته و کاربردهای این روش و نکات مثبت و منفی آن را بررسی می کنیم.